MADRID – Sinds 16 februari 2023 is het verboden om loodhagel af te vuren in de buurt van gebieden met veel water in Spanje en binnen de Europese Unie. Dit verbod is van toepassing op hagel dat ten minste 1 gewichtsprocent lood bevat. Vanaf deze datum is het ook niet langer toegestaan om loodhagel bij je te dragen tijdens het schieten, of om het te gebruiken als onderdeel van het schieten, bijvoorbeeld voor het drijven van wild. Dit verbod geldt niet alleen binnen de grenzen van waterrijke gebieden, maar ook tot een afstand van 100 meter vanaf elk punt waar het waterrijke gebied begint.
Met dit Europees verbod wil men voorkomen dat er meer dan één miljoen watervogels sterven aan loodvergiftiging in Spanje en binnen de Europese Unie. Wanneer een hagelpatroon wordt afgevuurd, verspreiden zich vele honderden loodkorreltjes. Dit leidt tot een zeer groot bereik van de kogels, waardoor het bijna onmogelijk is om het dier te missen, zelfs wanneer de schutter niet volledig nauwkeurig richt. Het probleem is echter dat deze honderden kogeltjes op de grond of in vijvers, beken en moerassen achterblijven. Hierdoor komen ze in de grond terecht of lossen ze geleidelijk op.
Met dit verbod zou de giftige stroom van 4.000 tot 5.000 ton lood die elk jaar in de natuur in de Europese Unie werd gedumpt, moeten worden gestopt. Nadat ze zijn achtergelaten in wetlands, verwarren watervogels zoals ganzen, flamingo’s, zwanen of eenden de hagel met de stenen die ze gebruiken om voedsel te verteren. Ze slikken de hagel in en vergiftigen zichzelf.
Volgens de voorschriften wordt geschat dat ongeveer één miljoen watervogels per jaar in de Europese Unie sterven als gevolg van loodvergiftiging. In Spanje mocht deze munitie al niet meer worden gebruikt in beschermde wetlands, maar nu moet deze bescherming worden uitgebreid naar alle waterrijke gebieden, zowel natuurlijke als kunstmatige, zoals irrigatie vijvers waar groepen vogels naartoe komen.
Volgens het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) zijn er genoeg alternatieven voor loodmunitie, zoals staal- of bismutmunitie, die wijdverspreid beschikbaar zijn. Deze hebben een beter profiel wat betreft gevaar en risico voor menselijke gezondheid en milieu dan loodmunitie. Met andere woorden, jagers kunnen zonder problemen overschakelen naar andere munitie die geen vergiftiging veroorzaakt.
De jachtsector is traditioneel altijd gekant geweest tegen het loodverbod vanwege de veiligheid van de jagers – lood stuitert weinig – en de kosten – het was een goedkoper product. Niettemin erkent de sector dat stalen munitie, als waarschijnlijkste alternatief, beschikbaar is voor een prijs die vergelijkbaar is met die van lood.