De gezondheidszorg in Spanje heeft te maken met een groeiend probleem van lange wachttijden. Steeds meer patiënten moeten langer wachten op operaties of afspraken met specialisten. De situatie is alarmerend. In de eerste helft van 2024 stonden maar liefst 848.340 patiënten op de wachtlijst voor een niet-dringende operatie, wat een stijging van 3,4% betekent vergeleken met het voorgaande jaar.

Deze ontwikkeling is zorgelijk en heeft invloed op de levenskwaliteit van patiënten, evenals op de druk op het zorgsysteem. De gemiddelde wachttijd voor een operatie is gestegen naar 121 dagen, wat 9 dagen langer is dan in juni 2023. Ook de wachttijden voor een consult bij een specialist zijn toegenomen, van gemiddeld 87 dagen in de eerste helft van 2023 tot 94 dagen in dezelfde periode van 2024.

De ingrepen waarvoor men het langst moet wachten zijn plastische chirurgie (gemiddeld 236 dagen) en neurochirurgie (gemiddeld 189 dagen). Aan de andere kant zijn traumatologie en oogheelkunde (vooral voor staar) vaak de specialistische gebieden met de meeste wachtenden. Daarna volgen algemene en gastro-intestinale chirurgie, evenals urologie. Gelukkig hebben thoracale en hartchirurgie de kortste wachttijden, omdat deze vaak urgentie met zich meebrengen.

Wachttijden zijn niet alleen een probleem bij operaties, maar ook voor specialistische consulten. In Spanje stond in de eerste helft van 2024 meer dan 84 op de 1000 inwoners op de wachtlijst voor een eerste consult, een stijging van 5,2% sinds juni 2023. Dit leidt tot lange wachttijden voor diagnoses en behandelingen.

De wachttijden voor afspraken bij specialisten variëren sterk afhankelijk van de regio. In Madrid bijvoorbeeld zijn de wachttijden met 118,6 dagen veel langer dan in Castilla-La Mancha, waar ze slechts 28,9 dagen zijn. Deze verschillen in wachttijd kunnen te maken hebben met verschillende factoren, zoals het aantal beschikbare specialisten, het aantal patiënten en hoe de zorg georganiseerd is.

Lange wachttijden kunnen flink wat problemen veroorzaken voor de gezondheid van patiënten. Als er vertraging is in diagnose en behandeling, kan dat leiden tot een verslechtering van hun toestand, complicaties en een groter risico op opname in het ziekenhuis. Bovendien kunnen patiënten die lang moeten wachten op een afspraak bij een specialist meer angst en onzekerheid voelen.