Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.
Bijna een jaar geleden ging ik voor het eerst naar Galicië. Vliegtuig, 500 en nog wat kilometers naar Lugo en daar in een hotel. Ik had een lijstje huizen/boerderijen op zak. Maar Riotorto stond bovenaan. Het was op het moment dat ik vertrok onder voorbehoud toegezegd aan iemand anders, dat wisten we. Toen ik bij de makelaar aan kwam bleek het weer in de markt te staan. Dus met de makelaar naar Riotorto.
Het huis, met bijna 4 hectare grond, moet opgeknapt worden. En foto’s op internet kunnen bedrieglijk zijn, maar wat wij ervan opmaken ziet het er allemaal redelijk uit. Het lijkt er op dat alle kozijnen binnen 5 jaar vervangen moeten worden. Dus als je een opknaphuis wil kopen is dat geen probleem. Binnen ziet het er op de badkamer redelijk uit als je overal doorheen kan kijken. Doe je dat niet dan staat het op instorten en staat het vol met oude troep.
Als ik er met de makelaar aankom en zij de poort open doet, schrik ik toch wel een beetje. De kozijnen moeten niet binnen 5 jaar vervangen worden maar binnen 5 weken. Ze verteld dat het van een non is geweest die inmiddels is overleden. Op de begane grond stalruimte, een hal met trap naar de tweede verdieping, de keuken, en die is groot en de badkamer. De badkamer is alleen via buiten te bereiken. Op de tweede verdieping een woonkamer die er redelijk uit ziet. Die is aan het einde van de hal. Aan de hal verschillende slaapkamers waarvan de grootste misschien 3 bij 3 meter is. In de meeste kamers past een bed, een nachtkastje en een kruisbeeld. Ik denk dat een non niet veel ruimte nodig heeft. De zolder is groot maar laag. Al het constructiehout zit vol met houtworm, de trappen ook. Al het andere hout is rot. De meubels die er in staan horen bij de verkoop. Mooi, een hoop oude antieke zooi, daar zit zeker wat tussen voor ons.
Een tuin van ruim 3 hectare is groot, maar dat is ook maar hoe je het bekijkt. Er is een stukje tuin tussen de verschillende schuren en het huis in is vlak. Al het andere loopt onder een hoek van 30 graden steil naar beneden. Voetballen op je grasveldje gaat dus niet. Kortom, het huis waarvoor we gingen bleek niets voor ons.
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
Het blijkt voor veel mensen niets, want die dode non krijgt het maar niet verkocht. Maar goed, ik ben er geweest en heb het gezien. Sol heeft het nog nooit gezien en wil het nu wel eens gaan bekijken. Dus vandaag vertrekken we rond een uur of 12 richting het huis in Riotorto (het staat niet in Riotorto maar ergens in de bergen bij Riotorto). Het is ongeveer een uur en 3 kwartier rijden. Het is weer genieten als we door het mooie Galicië rijden. Hier, Noordelijker van Lugo, is het landschap weer anders dan bij ons Zuidelijk van Lugo. We komen aan bij het huis, parkeren de auto en stappen uit. Het uitzicht blijft mooi! Al heeft het huis wel iets, we vielen er niets voor niets voor, ook Sol vindt het prima dat we voor een ander huis zijn gegaan. Dit komt nooit af, zegt ze. En dat is niet alleen omdat het veel werk is, het is hier nog verder van bouwmarkten vandaan.
We rijden nog even door het plaatsje Roitorto. Tja, wat zal ik er van zeggen? Het dorpje waar wij naar de supermarkt gaan is A Barrela, en daar is niet te beleven. Maar hier in Riotorto ziet het er nog troostelozer uit. Roitorto is gelukkig een gepasseerd station, wij zijn blij dat we onze boerderij in Freán gekocht hebben. Tot volgende week!