SpanjeVerhaal: Spaanse vriendelijkheid

beeld: Turismo de Extremadura
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.

Ons nieuwe SpanjeVerhaal komt uit de autonome regio Extremadura. Een regio die niet zo bekend is bij de buitenlandse toeristen maar waar ontzettend veel te zien is, te denken valt aan de prachtige steden Cáceres, Badajoz en Trujillo maar er is nog veel meer te doen en zien in Extremadura. Vandaag wordt het SpanjeVerhaal geschreven door Cintha van Marrewijk, ook bekend bij onze lezers als de taalbegeleidster van de dagelijkse (gratis) Spaanse lessen.

Ik loop door mijn kleine Spaanse dorpje en je hoort, hola, buenos dias, qué tal y qué tal los niños. ¿Vas de paseo? Zo vriendelijk, het is november ik loop nog gewoon in mijn korte broek, goede wandelschoenen aan, want we wandelen met de honden. En wij gaan altijd letterlijk van het padje af. Over de dijkjes, langs de rijstvelden. Het lijkt wel of er een kinderfeestje aan de gang is met dat getetter.

Enorme vergezichten hier in Extremadura. En dan zien we ze aankomen. In groten getale, de kraanvogels. Elk jaar zitten onze rijstvelden vol met grullas (kraanvogels). Slechts 700 inwoners, veelal oudere mensen met heel veel tijd. Allemaal zijn ze even vriendelijk. Heb je iets nodig? Daar woon ik. Kom even binnen? Wil je nog wat fruit? Het is zo geweldig als je de Spaanse taal spreekt en je krijgt deze extra mooie wereld er cadeau bij.

Lief!

Maar ook als je de taal niet spreekt, ze zullen je altijd willen helpen. Ze zullen je nooit uitlachen. Ik hoor  het zo vaak van mijn cursisten, die zo verbaasd zijn over de Spaanse mensen. Ik hoor dan: Ze liepen helemaal mee om de weg te wijzen. Of we mochten zomaar binnenkomen en kregen eten. Of mijn Spaanse buurvrouw kwam gewoon even een maaltijdje brengen. Echt ik word er erg blij van als ik dat soort verhalen hoor. Het is ook wat wij hier meemaken. Ik vind het geweldig.

Vrijheid

We lopen verder met de honden. De rijstvelden zijn geoogst, de bladeren van de fruitbomen verkleuren en de honden rennen rond met een grote glimlach. Net zoals de meeste mensen hier rondlopen met een vriendelijke uitstraling. Je voelt gewoon aan de hele sfeer dat alles goed is. En die stilte en ruimte, absolute vrijheid ervaar ik hier. Maar weet je dat bepaal je ook gewoon zelf, doe gewoon wat goed voelt.

Emigreren I

Ik weet nog wel toen we in 2015 hier gingen wonen. Ik sprak al een jaar of twintig Spaans, maar de kinderen nog geen woord. We hadden wel vooraf besloten om in het dorp te gaan wonen. Daar zouden de kinderen sneller kunnen integreren. Ze waren toen 10 en 12 jaar en zich heel erg bewust van het Nederlandse leven en nu het verschil hier in Spanje.

Verschillen van leven

Achteraf gezien is dat geweldig, want ze weten zo goed hoe het ook anders kan. Ze genieten dan ook volop van de vrijheid, van het relaxte Spaanse leven, soms wat te relaxt, maar goed. Overal waar je woont heb je voor- en nadelen. Vanaf dag 1 dat we in het dorp woonden kwamen er kinderen aan de deur. Kinderen die blij waren met nieuwe speelmaatjes. Ze belden aan en vroegen of zoonlief kwam voetballen. Nou dat wilde hij wel en dan kwam hij enthousiast thuis en zei, mam heb je de sterrenhemel gezien. En je ziet hier bergen in de verte.

Emigreren II

Qua taal was er voor de jongens geen enkel probleem. Duimpje omhoog, wat Engelse woordjes. Binnen 3 maanden had hij al een aardige vocabulaire opgebouwd. Veel palabrotas, zoek maar op of iedereen die het Spaanse woord of zin van de dag leest uit www.spanjevandaag.com die kent het woord inmiddels wel. Maar het ging al snel goed. Naar school was wel spannend, maar ze kregen een goede begeleiding en het ging prima. Ze leerden allebei erg snel Spaans, toch fijn, want toen we nog in Nederland woonden toen lukte het totaal niet met 2-talig opvoeden. Meisjes is een iets ander verhaal dan jongens, want meisjes praten heel veel en als dat dan ineens in een andere taal moet dan is dat toch lastig. De kinderen uit het dorp zagen dat helemaal niet als een probleem, met een vertaal app ging het prima. 

Leef je droom

En als ik dan ergens kwam in het dorp, in de supermarkt of bij de kapper of waar dan ook dan zeiden de mensen, jeetje wat zijn je kinderen goed geïntegreerd en wat leuk dat jullie gekozen hebben om hier in ons dorp te komen wonen. Inmiddels is het ook echt mi pueblo. Spanjaarden zijn lief en vriendelijk en hartelijk. Soms wel in je gezicht en niet achter je rug, maar goed, ik zeg dan lekker belangrijk. Ik geniet volop van het leven en dat lijkt mij het belangrijkste voor mij, maar voor jou ook. 

Luister niet naar …

Ik word dan ook erg blij als mensen zeg, jaaaaaaaaa ik ga het ook doen. Ik ga mijn droom werkelijkheid maken. En ik zeg ook altijd volg je gevoel, volg je hart, volg je intuïtie. Luister vooral NIET naar mensen om je heen, zeker nooit naar degene die totaal niet weten waar je het over hebt. Mensen geven hun ongezouten mening, maar laat ze maar lekker praten. Doe lekker je eigen ding. Het is jouw leven, het duurt maar even, dus maak er het allermooiste van. Je merkt vanzelf wel of iets wel of niet werkt en dat zijn dan mooie ervaringen die je rijker bent.

Wil je meer horen of heb je vragen: Zondag 29 november GRATIS LIVE Spaanse Les voor iedereen. De enige unieke manier waarmee je snel en makkelijk Spaans leert. Doe je mee? https://app.enormail.eu/subscribe/e718b2f925b70b37317a5280354537dd als je ingeschreven staat krijg je ook de opname toegestuurd.