TARRAGONA – Vogelaars hebben bij de Mirador MonNatura uitzichtpunt in de Ebro Delta in het zuiden van de provincie Tarragona (Catalonië) voor het eerst een exemplaar van de ‘avefría coliblanca’ ofwel de witstaartkievit gezien. Volgens de website van Nius gaat het om een ‘uitzonderlijke’ waarneming aangezien het een zeldzame trekvogel is die gewoonlijk door het Midden- en Nabije Oosten trekt op zoek naar wetlands tijdens zijn trek en winterslaap.
De witstaartkievit (vanellus leucurus) behoort tot de familie van kieviten en plevieren en is gewoonlijk 26 tot 29 centimeter lang. De vogel lijkt qua uiterlijk, zeker in vlucht, op de sporenkievit. De vogel heeft echter lange, gele poten en de staart is geheel wit. Verder is de vogel egaal licht grijsbruin en een markante koptekening, zoals bij sporen- en indische kievit ontbreekt.
In Spanje wordt deze vogel eigenlijk nooit waargenomen maar vogelaars hebben de ‘avefría coliblanca’ toch gespot in het zuiden van Tarragona, in het bijzondere natuurgebied Delta del Ebro. Deze soort komt voor in het zuidwesten van Azië, met name van zuidoostelijk Turkije tot Afghanistan en overwintert van noordoostelijk Afrika tot India. De witstaartkievit is een zogenaamde dwaalgast in West-Europa met in totaal tien bevestigde waarnemingen in Nederland maar geen enkele in Spanje, tot nu toe.
De Fundació Catalunya La Pedrera zegt in een verklaring dat deze uitzonderlijke waarneming waarschijnlijk het resultaat is van het LIFE Delta Lagoon Project en het ecologische herstel van de Delta del Ebro. Omdat de natuurlijke omstandigheden beter zijn geworden in dit deel van Spanje, heeft de witstaartkievit op zijn trek naar Centraal-Azië gekozen voor een korte stop in Spanje.
De witstaartkievit heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd en over trends is weinig bekend. Belangrijke draslanden in Irak verdwijnen door drooglegging en daardoor krimpt het leefgebied in. Echter het tempo waarin het leefgebied wordt aangetast ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze kievit als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.