CamperVerhaal: Ons Spaanse leven in een camper (13)

CamperVerhaal: Ons Spaanse leven in een camper (13)
beeld: ingezonden
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.

INTRO: Han & Ryan wonen al 2,5 jaar in het centrum van Malaga als ze in mei 2023 een camper kopen. Dit beviel zo goed dat ze direct doorgereisd zijn naar Noorwegen. Het vrije leven in een camper gaf ze ook een andere kijk op het anders zo mooie Malaga. Het was veranderd in een toeristische hotspot waarin ze zich niet meer thuis voelden. Uiteindelijk besluiten ze om begin december huis en haard te verlaten en hun leven in de camper voor te zetten, zonder bestemming, maar in de hoop een plek te vinden waar ze zich willen settelen. Volg hun belevenissen met de camper en hun zoektocht naar een nieuwe bestemming.

Onze personenauto, de Mini, moest naar de apk-keuring en helaas na 22 jaar trouwe dienst, was ze deze keer niet met vlag en wimpel geslaagd. Dus na de keuring direct door naar de garage om te vragen wat de kosten van reparatie gaan worden. En als de Spanjaarden ‘oef’ en ‘complicado’ zeggen, weet je eigenlijk al genoeg. Dit zou voor Mini weleens een maxi reparatie kunnen betekenen. 

Nou is het een geweldige garage, maar dat vinden blijkbaar meer mensen, dus je moet eerder in weken dan in dagen denken, voordat je wat te horen krijgt. Waarom zou je een auto hebben als je ‘m zo lang kunt missen, denken wij dan. Geen idee hoe de Spanjaarden hier zelf over denken. 

Maar goed, we stonden dus al meer dan een week in de omgeving van Malaga te wachten op wat de kosten van de reparatie van de auto gaan worden. En wat als we ‘m niet laten repareren, wat doe je met zo’n auto en hoe werkt het afmelden? Het to-dolijstje werd in de loop van de week alleen maar langer en wij alleen maar moedelozer, want een zekering van de camper brandde door en we raakten de waterdop kwijt. Onze vrienden uit Malaga vonden het niet erg, die organiseerden elke avond wel weer een ander feestje, maar bij ons begon het na een week toch echt wel weer te kriebelen, we wilden door! 

Dus op naar de garage om eens te gaan babbelen. Nou zeg maar ‘brabbelen’, want mocht je denken dat wij na 3,5 jaar een vloeiend Spaans gesprek kunnen voeren, nou, vergeet het maar, wij zijn blijven steken op peuterniveau. Nu zijn de Spanjaarden gelukkig heel geduldig en ook al hebben ze het druk, ze nemen alle tijd voor je. 

Het resultaat van het gesprek was dat de kosten met hoge waarschijnlijk te hoog worden, dus geen reparatie. De garage regelt een sleepwagen om Mini naar het cementerio de coches te brengen, het autokerkhof. En zij zorgen voor de verdere afmelding van de auto. Wauw, wat een service! Hier werden we heel blij van, want dit betekende dat we door konden.

De rest van de to do list was ook snel afgevinkt. Nou ja, er is toch nog wat blijven staan. We hebben onze vrienden moeten beloven in april terug te zijn. Geen probleem voor ons, zolang het maar niet om reparaties aan auto’s of campers gaat, daar zijn we nu wel even klaar mee!   

Mocht je ons willen volgen, zie hieronder de link naar Polarsteps.