Elke week nemen Pascal uit Nederland en Emma uit Spanje de lezers mee op hun avonturen als aankoopmakelaars en consultants van noordspanje.nl in Noordwest-Spanje. In tegenstelling tot de meeste makelaars die zich richten op de populaire gebieden aan de Middellandse Zee, hebben Pascal en Emma van Noordspanje gekozen voor Asturië en León, plekken die voor veel Nederlanders en Belgen nog onbekend zijn.
Er was een tijd dat het zinnetje “ik zoek iets onder de ton” bij mij niet direct mijn wenkbrauwen deed fronsen. Een paar jaar geleden was dat nog een realistisch uitgangspunt voor wie droomde van een plekje in Asturië of León. Een eenvoudig dorpshuisje, wat gedateerd misschien, maar met een dak boven je hoofd en prachtige stenen muren. Die tijd is voorbij.
De huizenmarkt in Asturië en León heeft een gestage verschuiving doorgemaakt met prijsstijgingen zoals aan de costa’s. Waar je eerst met €80.000 nog kon kiezen uit een handvol charmante woningen, kom je nu met dat budget vooral terecht in de categorie project met potentie — en dat betekent vaak: “er moet nog een dak op”.
Laat ik nog één keer iets vertellen over de markt onder de ton, ik zie drie categorieën. De meesten die zich oriënteren op Noord-Spanje kennen tegenwoordig de verhalen over de fincas rústicas: de eenvoudige kleine vakantiehuisjes met (soms idyllisch) land eromheen. Daar is al veel over geschreven, ook door mij. De romantiek van een uitzicht op de Picos kan soms onweerstaanbaar zijn, als de septic tank geen beekje ís, dak niet uit asbestplaten bestaat, en met regels geleefd kan worden.
Afgelopen week schreef ik over de tweede categorie: huizen pal aan de straat. De, soms vrijstaande, dorpshuizen zonder voortuin. Waar de wielrenner letterlijk langs de voordeur raast. Functioneel, soms verrassend ruim, maar zelden idyllisch.
En dan is er nog een derde categorie — de overgebleven onder-de-ton-woningen: de ruïnes en huizen zonder dak. Die kom je nog wel tegen als je rondrijdt of op Idealista. Vaak met foto’s waarop de particulier of verkopende makelaar zijn best doet de ontbrekende bovenverdieping net buiten beeld te houden. “Karakteristiek pand met mogelijkheden,” staat er dan bij. Dat klopt: de mogelijkheden beginnen bij een nieuw dak of zelfs een volledige herbouw.
Kortom weinig kansen op de perfecte woning onder 100.000. Toch heb ik persoonlijk wel sympathie voor deze laatste categorie. Wat je ziet, is wat het is: een stapel stenen met geschiedenis. Maar dan moet het wél bewoonbaar mógen worden gemaakt. Als ze binnen het urbano bouwgebied zijn mag dat. En dat is dan op die prachtige plek met uitzicht! Als aankoopmakelaar vraag ik daarom altijd eerst het catastro-uittreksel op. Staat het als woning geregistreerd en ligt het binnen bewoond gebied? Dan is het in principe te herstellen. Zo niet, dan koop je officieel een veld met wat stenen erop.
Waarom ik dus sympathie heb voor deze categorie is dat ik uit liefde voor deze regio graag méér wil doen met die ruïnes en huizen zonder dak. Die wel als huis opgebouwd mogen worden welteverstaan. Ze horen bij het landschap, bij het verhaal van het noorden. Het zou zonde zijn als ze niet benut worden. Het zou mooi zijn als meer enthousiaste zoekenden, vakmensen, investeerders en vernieuwers die kansen zien in herstel. Ja ik hoor je denken dat er dan misschien een ton in geïnvesteerd moet worden, maar als je budget en tijd hebt, waarom niet? Vooropgesteld dat de plek wel 200.000 of meer waard is als het klaar is. En bij dit soort huizen is een vergunningsaanvraag voor uitbreiding realistisch.
Er zijn hier bijzonder weinig bedrijven die zich écht richten op het herbouwen van ruïnes of het plaatsen van nieuwe daken op oude huizen. Lokale aannemers zijn vaak klein, zonder personeel, en richten zich op dorpse verbouwingen of nieuwbouwprojecten voor Spanjaarden. Een bedrijf dat zich specialiseert in “herbouw” — daken, vloeren, casco’s herstellen — zou hier zomaar een niche kunnen vullen. Dat zou niet alleen helpen om de voorraad “verlaten stenen huizen” weer bewoonbaar te maken, maar ook meer enthousiastelingen aan een prachtige plek in Asturië of León te helpen.
Wel blijf ik bij een oud principe dat ik al vaker heb uitgesproken: begin nooit aan een intensieve verbouwing als je niet in de buurt bent. Een ruïne op afstand laten herbouwen klinkt romantisch, maar eindigt zelden zoals gepland. Je wilt erbij zijn, beslissingen kunnen nemen, toezicht houden, praten met de aannemer. De mooiste renovaties die ik ken, zijn van mensen die tijdelijk in de buurt woonden — in een huurhuis, caravan of bij vrienden — en die hun project met eigen ogen zagen groeien.
Dus laten we ons realiseren dat onder-de-ton-woningen zelden een droom kunnen vervullen. Wel is uit de vijver van deze woningen iets moois te realiseren met een hoger budget: een zorgvuldig gerestaureerde ruïne die weer toekomst krijgt. Dan kun je een goede locatie kiezen, een stevig casco opbouwen en materialen gebruiken die de charme van het oude behouden. Zo ontstaat een huis dat karakter én comfort combineert — iets wat in Noord-Spanje nog steeds mogelijk is, mits je het met realisme en liefde aanpakt.
Volgende keer meer! ¡Hasta la próxima!
Pascal en Emma zijn gepassioneerde aankoopmakelaars en consultants in het onvergetelijke Noord-Spanje, een verborgen parel voor veel Nederlanders en Belgen. Met hun bedrijf noordspanje.nl willen ze dromers en avonturiers begeleiden in hun zoektocht naar het echte Spanje, en hen helpen bij het realiseren van hun droomwoning, waar ze samen nieuwe herinneringen kunnen creëren.