Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (25)

Emigratieverhaal Spanje: Een nieuw avontuur in Galicië (25)
beeld: NaarGalicie.nl
Let op: Dit bericht is meer dan zes maanden oud. Informatie hierin kan verouderd zijn.

Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.

Toen ik nog 50 was en de leeftijdsgroep van 50 jaar in aanmerking komt voor de vaccinatie in Spanje zijn wij begonnen met pogingen ons, of in ieder geval mij, op de vaccinatie lijst te krijgen. Dat was eind maart. Sol doet verwoede pogingen om een registratie voor elkaar te krijgen. Ze heeft vaak moeten luisteren naar slechte vals klinkende muziek. Als ze dan iemand aan te telefoon kreeg dan was er iets niet in orde  met de gegeven of ik kon om een andere manier niet op de lijst komen. Als het dan toch lukt ons allebei op de lijst te krijgen, krijgen we nooit een oproep. Als Sol weer belt, blijken we nergen op een lijst te staan.

Maar dan komen we er achter dat we alleen in aanmerking komen voor een vaccinatie als we een sociale zorgverzekering hebben, maar ja, die hebben wij niet. We hebben geen baan en daarmee dus geen recht op zo’n verzekering. Zonder SIP geen vaccinatie. Maar we gaan toch informeren bij de Centro de Salud in A Barrela. Daar worden we niet wijzer van. We krijgen het telefoonnummer waar Sol al veel mee gebeld heeft. Ook krijgen de het adres van een website. Ja, die kennen we ook van binnen en van buiten. Maar we doen nog maar een keer wat ons gezegd wordt. Wijzer worden we er echter niet van. 

We een paar weken later nog maar eens terug naar de Centro de Salud. We kunnen ons echter niet aan de indruk onttrekken dat de vrouw achter de balie eigenlijk helemaal geen zin heeft om ons te helpen. en we worden weer met een kluitje in het riet gestuurd. Uiteindelijk lijkt het er op dat ik op een lijst staat. Maar helaas, ik sta dan wel op een lijst maar er kloppen gegevens niet. Daar komen we achter als Sol maar weer eens belt.

Via mijn blog krijg ik vaak te horen wat ik moet doen, en dat iemand iemand kent die ook gewoon gevaccineerd is. Maar bij al die ‘anderen’ blijkt het te gaan op Belgen of Nederlanders die in Nederland of België nog een zorgverzekering hebben en daarmee ook een Europees pasje hebben waarmee ze een vaccinatie kunnen halen. Waar we wel achter komen via verschillende kanalen is dat we een tijdelijke SIP moeten hebben, en die zal ik eens gaan regelen bij de Centro de Salud, bij die vrouw die eigenlijk liever haar nagels lakt dan dat ze ons echt helpt.

Ik ga op een dag naar de Centro de Salud, voor mij staat er een persoon. Als ik aan de beurt ben leg ik uit wat ik wil. Zucht! en ze wil me weer afwimpelen met een telefoonnummer. Maar ik ratel in mijn beste Spaan gewoon door, vertel haar dat ik geen telefoonnummer nodig heb en dat we de website ook al verschillende keren hebben bezocht. Ik wil een tijdelijke SIP. Weer een zucht. Ze gaat nu zelf bellen en internetten. Goh…. ze krijgt ook niemand aan de lijn en ook de website blijkt lastig. De rij achter mij wordt langer en langer. Mensen gaan ook weer weg. Dan moet ze onze gegevens hebben en begint op haar computer te typen. Even later komen er 2 papieren uit de printer en loop ik na 38 minuten naar buiten met 2 tijdelijke SIP’s.

In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER

Sol gaat weer bellen. Ik kom nu op een lijst, Sol kan er nog niet op want 46 jarigen worden volgens de persoon aan de telefoon nog niet gevaccineerd. ….wachten. Als week 3 voorbij is wordt Sol gebeld. Ze moeten eigenlijk mij hebben, maar mijn naam is zo moeilijk. En die van Sol klinkt Spaans. Of ik aanstaande woensdag tijd heb om in Monforte de Lemos naar de vaccinatie locatie te komen. Natuurlijk, daar maken we tijd voor. Sol vraagt of zij ook op de lijst gezet kan worden, Eigenlijk niet, maar omdat ze er dan toch is, doen ze haar ook gelijk. We staan dus beide op de lijst en krijgen een Janssen vaccin

Wij naar Monforte de Lemos, extra vroeg want ik wil niet te laat komen. Te vroeg gaan we in de rij staan. Binnen vraagt een vrouw naar onze namen. We blijken niet op haar lijst te staan. Ze vraagt naar de SMSjes die we gehad zouden moeten hebben. Die hebben we niet legt Sol uit omdat we gebeld zijn. We moeten naar de volgende persoon achter een computer. Paspoort en NIE! Ze start met zoeken op haar computer en komt Sol tegen en geeft sol een nummer op een papiertje. Ik geef mijn paspoort en NIE. Mij kan ze niet vinden. We moeten maar bij de vaccinatie arts vragen voor een vaccin voor mij. Bij de arts geven we al onze papieren af en leggen uit wat er gaande is. Hij moet even overleggen en geeft mij dan ook een vaccinatie. 

We moeten in een buiten wachtkamer wachten en kunnen dan ergens anders onze vaccinatiebewijzen af gaan halen. De vrouw die ons helpt heeft er zin in. Nederlands vraagt ze aan mij. Ja. Oo… molens en tulpen , Amsterdam en alles is zo mooi. Ze wil graag Engels spreken met ons. Prima, spreken we Engels. Zij verteld os ook dat als wij 90 dagen ingeschreven staan als resident en ingeschreven staan bij de gemeente waar we wonen, wij gewoon recht hebben op een sociale verzekering. Ze verteld waar we moeten zijn, om het te regelen. Maar we wachten beter nog een beetje om het te gaan regelen, vakantieperiode, beter in september even regelen in september.

Maar goed, na 5 en een halve maand regelen hebben we een vaccinatie!