MADRID – De afgelopen maand februari hebben de luchtverkeersleiders van zestien geprivatiseerde verkeerstorens in Spanje elke maandag gestaakt. Van die staking op 6, 13, 20 en 27 februari van 162 luchtverkeersleiders bij 16 Spaanse vliegvelden heeft bijna niemand iets gemerkt. Toch wil de vakbond doorgaan met staken en dus is op de laatste stakingsdag 27 februari aangekondigd dat er ook gestaakt zal worden op vier maandagen in maart. UPDATE: te snel hebben we geschreven dat er op maandagen gestaakt gaat worden, maar dat is echter niet zo, het gaat om drie dinsdagen en een woensdag. De eerder geschreven data kloppen wel.
Op 7, 14, 21 en 29 maart (drie dinsdagen en een woensdag achterelkaar) wordt er opnieuw gestaakt van 16 tot 19 uur bij 16 vliegvelden die worden beheerd door Saerco en Ferronats, dus niet bij alle vliegvelden in Spanje. Het gaat om de vliegvelden van Alicante-Elche (Costa Blanca), Valencia, Murcia, Sevilla, Ibiza, Lanzarote, Fuerteventura, El Hierro, La Palma, Jerez de la Frontera, A Coruña, Castellón, Lleida, Sabadell, Vigo en Madrid-Cuatro Vientos. Bij 30 andere vliegvelden, zoals Barcelona, Madrid, Málaga en Palma de Mallorca die beheerd worden door Enaire wordt niet gestaakt.
De vakbonden hebben de resultaten van de sectorale staking bij de geprivatiseerde verkeerstorens geanalyseerd en concluderen dat alle getroffen werknemers hebben meegedaan. Hierdoor beoordelen de oproepende vakbonden, USCA en CCOO, de staking als positief omdat de werknemers de gekozen weg steunen. Omdat er nog geen resultaten zijn geboekt, hebben de vakbonden besloten ook in maart te staken.
De minimale diensten die werden opgelegd door de Staatssecretaris van Transport zijn door de werkgevers gebruikt om minimale diensten aan te wijzen die het recht op staking belemmeren. Door leidinggevenden in te zetten om de meer dan gerechtvaardigde eis van werknemers te minimaliseren, probeerden de werkgevers een beeld van ‘normaliteit’ bij de getroffen vliegvelden te creëren, terwijl de meerderheid van de werknemers de oproep tot staking steunde. Deze praktijken worden door sectorwerkgevers gebruikt om de eis van werknemers voor het behoud van hun baan, arbeidsvoorwaarden en salaris te beteugelen.