Uitzondering voor platteland accommodaties in nieuwe registratieplicht

De Spaanse vereniging voor plattelandstoerisme heeft positief nieuws gedeeld voor de casas rurales en plattelandsverhuur. Volgens ASETUR heeft het ministerie van Huisvesting en Stedelijke Agenda bevestigd dat woningen die al correct zijn geregistreerd bij de regionale autoriteiten, niet hoeven te worden opgenomen in het nieuwe Staatsregister voor Korte Verhuur, dat op 1 juli ingaat.

Deze beslissing is het resultaat van het onlangs goedgekeurde koninklijk besluit 1312/2024, dat een digitale registratie vereist voor alle woningen die worden aangeboden als vakantiewoningen of via tijdelijke verhuur. Deze verplichting geldt voornamelijk voor eigenaren die hun panden op platforms zoals Airbnb, Booking.com en Vrbo aanbieden.

Na een reeks gesprekken tussen de Spaanse Vereniging voor Toerisme op het Platteland (ASETUR) en het ministerie is er echter een uitzondering gemaakt voor plattelandswoningen die opereren binnen het wettelijke kader van hun autonome regio’s, de zogenaamde casas rurales. Dit meldt de vereniging in deze Facebookpost.

ASETUR meldt in een persverklaring van 19 juni dat “plattelandsaccommodaties die gereguleerd zijn en correct zijn ingeschreven in hun respectieve regionale registers, niet worden beschouwd als vakantiewoningen of incidentele verhuur. Daarom zijn zij niet onderworpen aan de verplichting om zich in te schrijven in de nieuwe procedure op nationaal niveau.” Dit bevestigt de unieke positie van het plattelands-toerisme, dat onder specifieke controle- en reguleringsmechanismen valt per regio.

De enige voorwaarde voor deze accommodaties is dat ze hun registratienummer van de autonome regio moeten vermelden op de digitale platforms waar ze hun aanbod tonen. De uitzondering is met “rust” en “tevredenheid” ontvangen door de eigenaren, meldt ASETUR. Veel eigenaren waren bezorgd over mogelijke bureaucratische herhaling, wat zij als onnodig en oneerlijk beschouwden in vergelijking met particuliere vakantiewoningen, die vaak buiten het regionale regelgevingskader vallen.

De concurrentie tussen de verschillende typen toeristische accommodaties is de laatste jaren toegenomen. ASETUR, met meer dan 2.000 leden waaronder eigenaren en verenigingen uit het plattelandsgebied, wijst erop dat plattelands-toerisme niet te vergelijken is met stedelijke vakantiewoningen. De organisatie pleit voor een model dat bijdraagt aan de regio, met specifieke regels, en dat verschilt van de kenmerken van toeristische verhuur in de steden.

Volgens het koninklijk besluit 1312/2024 moeten eigenaren van vakantiewoningen zich registreren in het staatsregister om een identificatienummer te verkrijgen dat bij al hun advertenties moet worden gevoegd. Deze maatregel beoogt een uniforme controle op dit type accommodatie, vooral gezien de toenemende druk op de woningmarkt in grote steden, waar deze wijze van verhuur bijdraagt aan de woningschaarste en stijgende huurprijzen.

ASETUR is van mening dat het nieuwe register niet dezelfde criteria kan hanteren voor plattelandsgebieden, waar toerisme een belangrijke rol speelt in de lokale cultuur en bijdraagt aan bevolkingsbehoud en economische groei. In veel landelijke regio’s en op de eilanden is plattelandstoerisme namelijk vaak een van de weinige duurzame werkgelegenheidsbronnen en economische activiteiten.

De vereniging heeft laten weten open te staan voor samenwerking met de overheid om ervoor te zorgen dat nieuwe regels goed aansluiten bij de specifieke behoeften van de sector. Daarnaast benadrukken ze het belang van strengere controles op vakantiehuizen die zonder vergunning functioneren, omdat dit oneerlijk is ten opzichte van degenen die wel aan alle wettelijke en fiscale eisen voldoen.

Met deze beslissing erkent de overheid impliciet de diversiteit van het Spaanse toeristische ecosysteem en versterkt het de normatieve autonomie van autonome gemeenschappen in de regulering van plattelandsaccommodaties. De keuze om plattelandswoningen uit te sluiten van het nieuwe staatsregister vergroot ook het vertrouwen van de sector in institutionele dialoog en opent de deur naar een evenwichtigere regulering, aangepast aan de realiteit van elk gebied.