INTRO: Na bijna drie jaar verbouwen, openen zussen Noëlle, Suzanne en Michelle in oktober 2023 hun gloednieuwe Bed & Breakfast Casa la Vall in het nog authentiek Spaanse dorpje Benialí in de provincie Alicante. Lang kunnen ze er samen echter niet van genieten. Er moet immers opnieuw geld in het laatje worden gebracht. En dus vertrekken Noëlle en Suzanne na een maand alweer naar Zwitserland, voor een winterseizoen in de horeca, terwijl Michelle achterblijft om de Bed & Breakfast langzaam op de kaart te zetten.

Het is voor het eerst in lange tijd dat we voor onze verblijvende gasten opnieuw gaan koken. Het is dinsdag en alle restaurants in zowel Benialí als Benissivà blijven voor het avondeten gesloten. Waar onze gasten eerder op dinsdagavond nog in ‘L’Aplec’ terecht konden, heeft Luisa inmiddels de deuren gesloten. Net als zij, heeft ook ‘El Jabalí’ (al) en ‘La Placeta’ (vanaf dit weekend) vakantie. Gelukkig gaat ‘El Jabalí’ alweer open voordat ook ‘Sabors’ dadelijk met vakantie gaat – maar de boodschap is duidelijk: het drukke zomerseizoen loopt langzaam op zijn einde. Gelukkig, want naar wat ik hoor zijn niet alleen de Casa Rural-eigenaren, maar ook de restauranteigenaren, hard aan vakantie toe.

Op de valreep aten mijn ouders en ik vorige week dus nog bij L’Aplec (maandag), Bar Piscina (donderdag) en La Placeta (zaterdag). Maar waar wij tijdig hadden gereserveerd, aten onze gasten het afgelopen weekend toevallig allemaal vrijwillig dan wel noodgedwongen twee avonden achter elkaar bij hetzelfde restaurant: één stel bij Sabors en drie stellen bij Nou Tarrasó. En hoewel iedereen zowel op vrijdag als op zaterdag (soms ternauwernood omdat de restaurants afgeladen vol zaten) lekker gegeten had, hoopten de laatste drie stellen toch nog op zondag bij Sabors te kunnen lunchen. Zonder reservering. Dat ik onze gasten niet alleen vlak na hun boeking, maar ook één dag voor aankomst, op het belang van het maken van een reservering bij de restaurants wijs is niet voor niets. Vall de Gallinera is geen Alicante, Valencia of Madrid. Hoewel we ons met maar liefst zeven bars en/of restaurants op loopafstand in een luxepositie bevinden, wil dat niet zeggen dat er altijd een tafel vrij is. Vooral niet in het weekend. En al helemaal niet in de drukke (zomer)vakantiemaand(en). Pas toen mijn gasten zelfs na een belletje naar zowel Bar Daniel als Rafel in Pego, bot vingen, besloten ze de (zwembad)handdoek in de ring te gooien en na een late check-out (en met een lege maag) toch maar gewoon huiswaarts te keren.

Maar omdat er vandaag weinig te reserveren valt (als alleen Sabors geopend is voor de lunch), knutselen wij voor onze vier verblijvende gasten vanavond een tapasmenu in elkaar. Met een beetje brood met aioli en tomaten, ansjovis, tomaten met mozzarella, champignons, tortilla, garnalen, gehaktballen in tomatensaus en koffie panna cotta als nagerecht, hopen wij het gemis van de restaurants goed te kunnen maken. Dat ik op zo’n avond onze huissommelier (Noëlle) mis, maakt het iets lastiger dan het zou hoeven zijn, maar gelukkig verwachten mijn gasten niet al te veel van mijn wijnkennis. Bij zowel wit als rood kunnen ze kiezen tussen de allemansvriend (ofwel onze huiswijn), de lokale wijn (uit Planes) of de iets prijzigere optie. Wie het niet weet of uitmaakt, krijgt standaard de huiswijn geserveerd. Geen spannende, maar wel een veilige keuze. Gelukkig verloopt de avond uitstekend en als ik om half twaalf het licht van de keuken uitknip, wens ik onze gasten – die buiten nog van de stilte en de sterrenhemel genieten – een goede nachtrust. Tevreden knip ik even later dan ook het lampje naast mijn bed uit. Ik moet nog negenenveertig nachten slapen, voordat we weer twee weken met zijn drieën hier in Spanje zijn. Tot die tijd adviseer en serveer ik onze gasten gewoon onze ‘amigo de todos’. Hoewel ik, aan het gelach van de gasten te horen, vermoedt dat ze deze Nederlandse uitdrukking in Spanje niet kennen, draai ik mij tevreden op mijn andere zij. Zolang niet alleen de wijn, maar ook het eten en onze af en toe stuntelige vertalingen, maar in de smaak blijven vallen bij onze gasten, val ik zonder problemen in slaap.  

De drie zussen Noëlle, Suzanne en Michelle zijn een B&B begonnen in Benialí in de provincie Alicante. Casa La Vall is hun droom en na drie jaar verbouwen is de B&B eindelijk klaar om bezoekers te ontvangen. Lees alles over de avonturen van hoofdzakelijk Michelle die ons op de hoogte houdt van wat er allemaal komt kijken bij een B&B in Spanje.