Sol, Rob en hond Antares zijn begin 2021 naar Noordwest Spanje verhuist om in het dorp Freán om op een nog te verbouwen boerderijtje, een stal en 7 hectare weiland en bos een nieuw leven op te bouwen. Lees de avonturen van het drietal dat ervoor gekozen heeft om niet in het toeristische Spanje langs de Middellandse Zeekust maar in het Groene Spanje aan de Atlantische Oceaan te gaan wonen.
In een bouwmarkt in Santiago de Compostela heb ik een dunne rubberen mat gekocht. De is gedoeld voor het dak. In een kamere heb ik er een tijd geleden het plafond uit gesloopt. Nu kunnen we daar waar de dakpannen rand is de dakgoot zien. Nou is een gaatje aan de rand van een dak niet zo’n punt, maar hier gaat het over een gat van een paar meter lang en 20 cm hoog. Volgens mij kan er zo te veel vocht binnen komen. Met het rubber ga ik het dak op. Ik haal een rij pannen weg en wil net beginnen aan het rubber als er iemand aan komt rijden.
Ik ga het dak af en begroet de man die uit zijn bestelauto stapt. Hij komt voor de schoorsteen. Aha… je komt het gat maken? Ja. Ik vertel de man waar de nieuwe pelletketel met de silo moet komen en hij begint te meten en tekent een en ander af op de muur. Hij gaat een boormachine halen met een boor van 30 centimeter. Ik sta te kijken en bedenk me dat dat hem niet gaat worden met een boor van 30 centimeter. Met de installateur, die een tijdje terug alles kwam op nemen, heb ik de dikte van de muur gemeten en die muur is volgens ons 80 centimeter dik.
Hij gaat boren en schiet binnen een paar tellen door de muur heen. Buiten gaat hij kijken waar de boor is. Als hij terug komt vertel ik dat ik denk dat de muur 80 centimeter dik is. Geen probleem zegt hij. Hij gaat aan de buitenkant meten en boort daar ook een gat. Binnen gaat hij even later verder met een gatzaag en zaagt een gat van 10 centimeter doorsnede. Als het gat er in zit blijkt de man perfect te kunnen meter. Het gat aan de buitenkant zit precies in het midden. Even later zit ook het grote gat in de buitenkant er in en is hij klaar.
Ik ga het dak weer op en ga verder met het rubber. Over een lengte van 6 meter leg ik een strook van 1 meter onder de pannen en een paar centimeter in de dakgoot. Ik niet hem vast en begin de dakpannen terug te leggen. Dan komt de buurman aanrijden met de tractor met een frees er achter. Vanaf de akker wil hij weten wat ik op het dak aan het doen ben. Ik leg het uit en hij gaat wat dingen doen op onze akker. Ik ga verder en ben even later klaar.
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Sol, Rob en Antares (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
Kijken naar werk is altijd leuk, dus ik ga op de akker kijken wat de buurman allemaal aan het doen is. Hij strooit een of ander spul, iets wat ook in of op brood gaat zegt hij als ik er naar vraag. Geen gif garandeert hij. Daarna gaat hij met de frees over de stukken waar niets meer staat. Alleen in het midden staan nog wat planten waar we eten van af halen.
Als ik ‘s avonds het dagelijks blog zit te schrijven hoor ik een hoop getopt. Het komt bij ons uit het bos zo lijkt het. Met Antares ga ik maar eens een kijkje nemen. Nu is de buurman met de tractor en een maaier bezig. In ons bos is ook een weiland en aan de rand van het weiland staan wat Kastanjebomen met daaronder een laag braamstruiken. Het is een strook van ongeveer 5 meter breed en X meter lang. Als straks de kastanjes geraapt moeten worden is handig dat de braamstruiken weg zijn. De buurman stop even en verteld dat ik morgen, als ik tijd heb, de stukken moet schoonmaken met de bosmaaier waar hij niet bij kan.
Met de bosmaaier ben ik 2 dagen bezig geweest om alles schoon te maken. Dat moet op sommige plaatsen voorzichtig. Op plaatsen waar het een beetje vochtig is ben ik al eens een salamander tegen gekomen en nu kruipt er een Hazelworm (een hagedis zonder pootjes). Op die plaats ga ik maar voorzichtiger te werk. Wij zijn nu in ieder geval klaar voor het kastanje seizoen. Tot volgende week!