Onder het pseudoniem VG worden er regelmatig verhalen geschreven die als onderwerp het leven, wonen, ontdekken, genieten en integreren in Andalusië hebben. De verhalen gaan over de verschillen tussen Nederlanders/Belgen en Andalusiërs maar ook over anekdotes en belevenissen tijdens het overwinteren in het zuiden van Spanje waarbij de beperkte kennis van de Spaanse taal soms voor hilarische taferelen kan zorgen.
Dit is het laatste SpanjeVerhaal van VG van dit winterseizoen. Muchas gracias VG voor jouw kijk op het leven in Spanje tijdens de wintermaanden.
We beginnen met een belangrijke reminder. Morgen niet vergeten naar het negende wijnfeest in Alhama de Granada te gaan. Aan elke munt (medaille) zitten minstens twee kanten. De kop en de munt zijde kent iedereen. De derde zijde wordt meestal over het hoofd gezien. Dat is mogelijk wel de belangrijkste kant van een munt. De zijkant. Waarom die zo belangrijk zou kunnen zijn? Over die zijkant kan een munt rollen. Zo lang die munt rolt kan hij niet vallen. Ook niet op de verkeerde kant terecht komen. Moraal van het verhaal? Laten rollen die medaille (munten indien voldoende aanwezig). Vertaald naar het overwinteren in Andalusie levert dat het volgende inzicht. Aan het overwinteren zitten voor en nadelen. Dat zal voor elke persoon anders uitvallen. Voor ons geldt dat we het als groot nadeel ervaren dat de vijf maanden, die we elke winter in Andalusie doorbrengen, om lijken te vliegen. Ze duren uiteraard exact even lang, als de vijf maanden in Nederland of België tijdens een winter periode. De ervaring leert echter, dat vooral de maanden januari en februari, eindeloos lang lijken te duren als we in België of Nederland verblijven. Hier in Andalusie zijn deze maanden echter voorbij in een vloek en een zucht. Met als geweldig nadeel, het gevoel dat we heel erg snel oud aan het worden zijn. Ander nadeel is dat een aantal mensen die je kent, een hele lange tijd, minder of zelfs niet, lijfelijk benaderbaar zijn.
Geinig is, dat als u om de tafel heenloopt, aan de andere kant plaats neemt, nadelen zo maar in voordelen kunnen veranderen. En andersom. Uw kijk op de tafel is opeens veranderd. U ziet een aantal mensen een tijd niet. Dat kan een nadeel zijn maar ook een voordeel. Toch? Zeer zeker voor sommige mensen. Dat laatste zinnetje lijkt een doordenkertje. Is het ook.
Rest de vraag wat u met die derde kant van die medaille moet. We zien dat als volgt. Rollen laten die munt(en). Hetgeen betekent in het geval van overwinteren, telkens weer terugkeren voor de volgende overwintering. EN na elke overwintering genieten van het voorjaar, de zomer en de mogelijkheden die een terugkeer in het “thuisland” oplevert.
Die aanhalingstekens spreken boekdelen.
Komt u “thuis” vragen de mensen hoe het was tijdens uw vakantie. Blijven ze doen. Overwinteren, vergelijken en verwarren met vakantie. Vakanties duren geen vier, vijf of zelfs zes maanden. Tijdens vakanties bouw je geen sociaal netwerk op. Je krijgt het niet bedacht om als je een keer naar Hongarije op vakantie gaat, Hongaars te gaan leren. Een keer op vakantie naar Spanje en dan Spaans leren? Hoge uitzonderingen komen voor. Edoch het zijn en blijven uitzonderingen.
Vele malen overwinteren in Andalusie. Je hier als een vis in water voelen. Dan moet je toch sterk in je schoenen staan om niet in de verleiding te komen je enige basis kennis van de Spaanse taal eigen te maken. Hogy vagy? Jø, køsønøm szepen. Dat is Hongaars voor Hoe gaat het? Goed, hartelijk dank. Ook als u weken in Hongarije op vakantie bent geweest, breekt u daar de nek over. En, blijft u zo trots als een aap, dat u dit kunt onthouden. Maar u draait uw hand toch niet om voor de Spaanse variant? Que tal? Bien, muchisimas gracias. Vaile, muchas gracias is voldoende.
Na vier keer overwinteren menen we de vraag, waarom de tijd hier zo snel voorbij lijkt te vliegen, te kunnen beantwoorden. Hier in Andalusie leven we bijna permanent buitenshuis. Dat komt hoofdzakelijk door het weer. Je trekt er zogezegd nagenoeg elke dag op uit. Thuis in Nederland of België achter de kachel of in de keuken zittend, komen we niet veel mensen tegen. Als je een beetje gemakkelijk contact legt, en een soort komisch Spaans spreekt, zijn de contacten die we met mensen gedurende een winter leggen, overweldigend in aantal. Dat moet allemaal verwerkt worden. Kost tijd. Contacten leggen, gesprekken voeren, gesprekken verwerken. Vraagt allemaal tijd. En ziedaar is hij. De factor tijd.
Over boulevards door dorpen en steden wandelen, langs stranden kuieren in Andalusie. Daarna de verbruikte calorieën een beetje aanvullen op een terras. Hoeveel wezens op twee benen zijn we dan tegen gekomen? Wedden dat het er behoorlijk veel meer zijn dan in onze keuken. Een ruwe schatting brengt in een winter het aantal 2-benigen, waarmee van gedachte gewisseld is, op meer dan vijfhonderd. Mensen die we voordien nooit gezien of gesproken hebben. De oplossing voor dit versnelde ouder worden proces ligt voor de hand. Gewoon mooi in de keuken blijven zitten.
Vooralsnog kiezen we echter voor het snelle proces. Iedereen die met ons gesproken heeft of dat nog gaat doen heel hartelijk dank daarvoor. Dank voor de verhalen en de welwillendheid om met ons in contact te treden. Belgen, Nederlanders waarvoor deze tekst geschreven is en waar de site spanjevandaag zich op richt. Maar ook Zweden, Noren, Denen, Duitsers (heel veel), Fransen (veel minder), en Britten( weer heel veel) en natuurlijk last but not least Spanjaarden ( ontiegelijk veel ), bedankt.
U voelde vanaf de eerste woorden in dit stuk al iets aankomen? Uw gevoel heeft u niet bedrogen.
Over een week zijn we in Nederland. Wederom een geweldig fijne periode in Andalusie ten einde gekomen. Zelfs een zware val met de fiets, daaraan gekoppeld een revalidatie periode van zes weken, kon daar geen afbreuk aan doen. Mochten er tijdens onze vierdaagse terugreis noch vermeldenswaardige gebeurtenissen plaats vinden, dan zullen wij in de spanjevandaag editie van 1 april 2022 daarvan kond doen. Zo niet, dan is dit even het laatste artikel voor het winterseizoen 2021-2022. Logisch moment ook. Wie wil er nog van winter en overwinteren spreken op 1 april? IJs en weder dienende verschijnen we rond eind oktober dit jaar weer in dit geliefde Andalusie. Of er dan ook weer artikelen van onze hand gaan verschijnen in spanjevandaag hangt van u als lezer(es) af.
Bij meer dan vijfentwintig aanmoedigingen om door te gaan met schrijven via het contactformulier zullen we u ook komende winter van tekst voorzien. Wie weet tot eind dit jaar. VG